بررسی ارتباط دلبستگی به مذهب و باور به قانون با بزهکاری (مطالعه دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر ساری)

مقدمه: هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر دلبستگی به مذهب و باور به قانون وتاثیر آن بر بزهکاری نوجوانان می باشد. روش: در این پژوهش از روش پیمایشی استفاده شده است. چهارصد دانش آموز سال سوم دبیرستانهای شهر ساری به شیوه ی نمونه گیری تصادفی طبقه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. اعتبار پرسشنامه با روش اعتبار صوری و پایائی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرارگرفت. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار اس، پی، اس ا س نسخه شانزده از طریق آزمونهای تی و اف و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در این پژوهش چهل و یک و یک دهم درصد نمونه ی مورد بررسی پسر و پنجاه و هشت و نه دهم درصد، دختر بودند. برای تبیین رابطه ی مذهب، باورمندی به قانون وتاثیر آن بزهکاری از نظریه ی پیوند اجتماعی هیرشی استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که متغیرهای دلبستگی به مذهب و باور به قانون، رابطه ی معکوس و معناداری با بزهکاری داشته اند. نتایج آزمون های آماری بر حسب متغیرهای زمینه ای نیز نشان داد میزان بزه کاری دختران نسبت به پسران به طور معناداری کمتر است. میزان دلبستگی به مذهب و باور به قانون در بین دختران نیز نسبت به پسران بیشتر است. بحث و نتیجه گیری: پیشنهاد می شود جهت علاقه مند ساختن نوجوانان به مذهب، از طریق برنامه های دینی و ارتباط موثر با متولیان مذهبی برنامه ریزیهای لازم صورت گیرد. همچنین زمینه ی باورمندی نسبت به قانون به واسطه ی موثر دانستن قانون و اعتماد به قانونگزاران و مجریان قانون فراهم شود.